| دروغ هرچه از حقیقت دورتر باشد، هرچه ادعایش وقیحانه‌تر باشد، هرچه اجرایش مطمئن‌تر باشد، مؤثرتر است. دروغ‌های نصفه‌نیمه بدند. عذاب الیم‌اند. هم برای کسی که دروغ می‌گوید هم برای کسی که دروغ می‌شنود. دروغ‌های نصفه‌نیمه پر از سوراخ و نقاط شفاف‌اند، لو رفتن از همه‌جایشان چشمک می‌زند، همراهش هم خفت و تنفر. اما دروغ، دروغ بی‌نقص دور از دسترس حقیقت، اگر به مدت کافی و به طور مرتب با عشق و علاقه‌ای که نثار یک موجود انسانی می‌کنیم به آن خوراک رسانده شود، می‌تواند جان بگیرد، نیرو بگیرد، آدم را در پناه خودش بگیرد.
| «از والرز انتقاد شد که اثری از گذشتۀ آلمان در رمانش نیست؛ ولی احتمالاً درست در این کتاب رمان‌نویس در مقام آسیب‌شناس زمان ظاهر می‌شود، زیرا نشان می‌دهد که سکوت عامدانه دربارۀ گذشته چقدر می‌تواند پرسروصدا باشد، که پافشاری بر زمان حال بی‌تاریخ چقدر می‌تواند موجب خودفراموشی و خودویرانگری شود.»
فلورین ایلیس
| «مارتین والرز حمله نمی‌کند، بلکه اصابت می‌کند... دقیق‌تر از این می‌شود چیزی گفت؟»
کارل کرن