|     دربارۀ عکاسی، یکی از مهم‌ترین کتاب‌های سوزان سانتاگ، نویسنده و ناقد فرهنگی آمریکایی است. سانتاگ عکاسی را به عنوان یکی از اصلی‌ترین عواملی تحلیل می‌کند که جوامع مدرن را به «جهان تصویر» بدل ساخته‌اند، جهانی که در آن تصاویر و بازنمایی‌ها بر تجربه‌ی دست‌اول هر چیز اولویت یافته‌اند. عکاسی با قطعه قطعه کردنِ جهان مرئی، جدا کردنِ آن از زمینه‌های معنابخش‌اش در واقعیت، شگفت نُمودنِ چیزهای پیش‌پاافتاده و پیش‌پاافتاده کردنِ امور هولناک، و در یک‌کلام «تماشایی» کردنِ چیزها یا تبدیل هر چیز به منظری برای تماشا، پیامدهای دامنه‌داری در نحوه‌ی نگاه ما به جهان و به خودمان در برداشته است. به این‌ترتیب، مخاطب کتاب نه فقط عکاسان یا کسانی که به شکلی تخصصی با عکاسی سروکار دارند، بلکه تمامی کسانی هستند که تحولات عمومی جامعه و فرهنگ مدرن را دنبال می‌کنند و در مورد آن می‌اندیشند. همچنین، مجید اخگر در مقاله‌ی ضمیمه‌ی کتاب، ضمن گفتگو با نظریه‌ی سانتاگ، بارت، برجر و دیگران در مورد عکاسی، به تأمل در مورد پتانسیل‌های تصویر فوتوگرافیک و تفاوت‌ها و تشابهات جوهری آن با تصویر نقاشی، سینما، و البته خودِ واقعیت مرئی می‌پردازد.