|           عمو سامِ من  بی‌شک یکی از بهترین نمونه‌های نمایشنامه‌های موسوم به طیف زبان‌محور است که از دهۀ 80 به بعد در تآتر امریکا نِمودی چشمگیر داشته‌اند. نمایشنامه ساختاری سورئالیستی و پازل مانند دارد که بر اساس تصادف و دور باطل بنا شده است. در این نمایشنامه که شباهت زیادی با نمایشنامه‌های ابزورد دارد، ارتباطات چند لایه‌ای بین شخصیت‌ها ایجاد می‌شود و آدم‌هایی بیگانه ناگهان در کنار هم قرار می‌گیرند و بدون اینکه توجه یکدیگر را برانگیزند از کنار هم عبور می‌کنند. بُعد تآتری نمایشنامه‌ها و ویژگی‌های سبک‌پردازانه و ضدساختارارسطویی، جنکین را در کنار مکولمن و اریک اورمایر جزو نمایشنامه‌نویسان جدید و متفاوت امریکا قرار داده‌است.

|           لن‌جنکین در سال 1941 به دنیا آمد. او از سال 1980 به‌عنوان نمایشنامه‌نویس، رمان‌نویس، کارگردان و فیلمنامه‌نویس در دنیای هنر مطرح است. از دیگر نمایشنامه‌های مشهور او می‌توان به یادداشت‌های امریکایی، سفر در تاریکی، قصه‌های برزخی و خوشی‌های مردم بینوا اشاره کرد. لن‌جنکین تاکنون سه‌بار جایزۀ ادبی اوبی  را در رشتۀ کارگردانی و نمایشنامه‌نویسی دریافت نموده‌است، وی همچنین برندۀ جایزۀ موسسۀ راکفلر و نامزد دریافت جایزۀ امی  بوده‌است.