| «سی سال پیش برادر بزرگ‌ترم، که آن‌وقت‌ها ده سالش بود، در تلاش بود که مطلبی دربارۀ پرنده‌ها بنویسد و برای این کار سه ما هم وقت داشت. سه ماه گذشته بود و حال دیگر موعد تحویل کار، که فردای آن روز بود، فرا رسیده بود. ما برای گذراندن تعطیلات در کلبۀ خانوادگیمان در بولیناس بودیم، و برادرم پشت میز آشپزخانه نشسته بود. دور تا دورش پر بود از کاغذ و مداد و کتاب‌هایی دربارۀ پرندگان که لایشان هم باز نشده بود. در چنین وضعی، درحالی‌که بزرگی وظیفۀ پیش‌رو باعث شده بود خشکش بزند، می‌دیدی که هر لحظه ممکن است اشکش سرازیر شود. بعد پدرم آمد و کنارش نشت، دستش را دور شانۀ برادرم انداخت و گفت: "رفیق، پرنده به پرنده – دانه به دانه، یک به یک. هربار فقط دربارۀ یک پرنده بنویس و تمام."» (از متن کتاب)
| آن لاموت سال‌ها بعد، با درذهن نگه‌داشتن همین دستور عمل اصلی (یک به یک پیش‌رفتن)، در کتاب پرنده به پرنده که راهنمای قدم به قدم نویسندگی است بازمی‌گردد. او به خواننده‌هایی که در سودای نوشتن هستند یاد می‌دهد که چگونه نوشتن را به بخشی از زندگی تبدیل کنند. لاموت در کتاب «پرنده به پرنده» ترغیب می‌کند، تعلیم می‌دهد و الهام می‌بخشد.
| کتاب پرنده به پرنده یکی از محبوب‌ترین و پرفروش‌ترین کتاب‌ها دربارۀ نویسندگی است، اما چیزی که کتاب را متمایز می‌کند این است که تنها کتابی دربارۀ نویسندگی نیست و بیشتر شبیه به خودزندگی‌نامه‌‌‌ای خواندنی است که در آن لاموت همانقدر که دربارۀ نویسندگی می‌گوید دربارۀ زندگی نیز می‌نویسد.
| «یک راهنمای گرم، سخاوتمند و فوق‌العاده مفرح از خلال جهان نویسنده و باتلاق‌های پرخطر آن» (لوس‌آنجلس تایمز)
| «پیشکشی به همۀ ما میرندگانی که یا می‌نویسیم یا برای یک‌بار هم که شده خواهان نوشتن بوده‌ایم... کتابی به غایت مفرح، عاقل اما صبور، و به تناوب کج‌خلق و مهربان. بیدارباشی برای آنکه به خودمان تکانی بدهیم و همین حالا، یعنی زمانی که هنوز جانی داریم، شروع به نوشتن کنیم.» (سیاتل تایمز)