| در جایی از نمایش والتر بنیامین رو به ما خواهد کرد و خواهد گفت: «من شاید همون خاطره‌ای هستم که الان در لحظۀ خطر روشن می‌شه... و اینکه شما چطور در اکنونِ خودتون تصویر من رو که جرقه‌زنان ظاهر می‌شه به چنگ می‌آرید... » و با همین گفتار خود را پیوند می‌زند به کل تاریخ ستمدیده، پس همان‌گونه که "فرشتۀ نو"ی پل کِله در تفسیر بنیامین بدل شده بود به شاهدی برای اعصار ظلمانی، اکنون نیز خود تمثیلی می‌شود از همان "فرشتۀ تاریخ" که از همان منظر به اکنونِ پرخطرِ ما چشم دوخته است.
اخبار و مقالات مرتبط با این کتاب: