لیندا ناکلین

لیندا ناکلین، منتقد و مورخ هنر فمینیست، متولد سال 1931 در بروکلین نیویورک است. او در رشته‌های فلسفه و ادبیات انگلیسی تحصیل کرد و در سال 1952 موفق به دریافت درجه دکتری رشتۀ تاریخ هنر در دانشگاه نیویورک شد. ناکلین تا زمان بازنشستگی‌اش در سال 2013 کرسی استادی هنر مدرن در انستیتوی هنرهای زیبا دانشگاه نیویورک را در اختیار داشت، و سابقۀ تدریس در کالج واسار در نیویورک و دانشگاه ییل را نیز در کارنامۀ پربار خود دارد. بیشتر پژوهش‌های ناکلین حول محور مسئلۀ جنسیت و چگونگی تأثیر آن بر خلق و درک هنر است. ناکلین با انتشار مقالۀ دوران‌ساز خود در سال 1971 با عنوان چرا تاکنون زن هنرمند بزرگی وجود نداشته است؟ بیش از هر چیز به‌عنوان پیشگام نقد فمینیستی تاریخ هنر شناخته شد. پژوهش‌های سی‌سالۀ بعدی او پیرامون مضامین و دستمایه‌هایی چون هویت، حاشیه‌ای بودن، مقاومت و ازخودبیگانگی، ابزارهایی بوده‌اند که ناکلین به کمک آنها مسئلۀ جنسیت را در کانون فعالیت دانشگاهیِ عمیقاً سیاسی خود جای داده است. از مهم‌ترین آثار این منتقد می‌توان به زنان، هنر و قدرت و مقالات دیگر (1988)، بازنمایی زنان (1999)، و سیاست‌های دیدن (1989) اشاره کرد. از میان آثار او کتاب بدن تکه‌تکه‌شده با ترجمۀ مجید اخگر در نشر بیدگل منتشر شده است.